بیماران مبتلا به T2D در یک کارآزمایی مداخله ای آینده نگر تصادفی، کنترل شده و 24 هفته ای شرکت کردند. همه شرکت‌کنندگان میوه و سبزیجات کمتری نسبت به مقدار توصیه‌شده پنج وعده روزانه مصرف کردند.
اما گروه مداخله کشمش انگور قرمز کورنتی معادل دو وعده میوه مصرف کردند در حالی که گروه کنترل انگور یا کشمش مصرف نکردند.
بیمارانی که کشمش مصرف می کردند فشار خون دیاستولیک به طور قابل توجهی کاهش یافته و پتانسیل آنتی اکسیدانی کل بالاتری در مقایسه با پایه داشتند.
شواهد علمی نشان می دهد که خوردن میوه هایی با مقادیر بالای فلاونوئیدها باعث کاهش فشار خون می شود. در واقع، در یک مطالعه مدل حیوانی، نشان داده شد.
کورستین موجود در کشمش کورنتی با فعال کردن کانال‌های پتاسیم کلسیم در میوسیت‌های جدا شده از شریان‌های کرونری موش، نقش کلیدی در تنظیم فشار خون بازی می‌کند.
منجر به شل شدن شریان کرونر می‌شود. کشمش هم برای افراد دیابتی و هم برای افراد سالم انتخاب خوبی است.
زیرا دارای GI پایین تا متوسط است، بنابراین مصرف آن پاسخ های گلیسمی و انسولینمی را کاهش می دهد. علاوه بر این، به نظر می رسد.
آنها فشار خون را در بیماران مبتلا به T2D کاهش می دهند، که یک عامل خطر برای CVD است.مطالعه متقاطع تصادفی دیگری با 15 فرد سالم و 15 بیمار دیابتی انجام شد.
آنها 74 گرم کشمش کورنتی یا 50 گرم گلوکز به عنوان غذای مرجع دریافت کردند. نمونه خون قبل و در زمان های پس از مصرف کشمش یا گلوکز جمع آوری شد.
اوج گلوکز سرم در افراد سالم 30 دقیقه و در T2D در 60 دقیقه برای هر دو تیمار بود. علاوه بر این، اوج انسولین سرم در هر دو تیمار در 30 دقیقه در افراد سالم و در 90 دقیقه بود.
نتایج نشان داد که مصرف کشمش باعث کاهش پاسخ گلوکز و انسولین در افراد سالم و دیابتی شد. همان مطالعه متقاطع با 10 فرد سالم با وزن طبیعی انجام شد.
