به طور کلی، فیبر به دلایل زیادی اهمیت دارد:
این با کاهش بیماری قلبی عروقی مرتبط است زیرا مصرف بیشتر فیبرهای غذایی خطر ابتلا به CVD و بیماری عروق کرونر قلب را کاهش می دهد.
فیبر سطح کلسترول LDL را کاهش می دهد، که ممکن است به نحوه اتصال برخی فیبرها به نمک های صفراوی یا چربی رژیم غذایی برای انتقال این مواد به خارج از بدن مربوط باشد.
در واقع، یک مطالعه نشان داد که مصرف تنها 130 گرم غذای حبوبات در روز به طور قابل توجهی کلسترول LDL را در مقایسه با گروه کنترل کاهش می دهد.
مطالعه دیگری روشن کرد که فیبر نامحلول به ویژه برای کاهش فشار خون، تری گلیسیرید و کلسترول کل مفید است. لپه ریز ایرانی فیبر از طریق کاهش اشتها و افزایش سیری به مدیریت وزن کمک می کند.
عوامل متعددی بر این امر تأثیر می گذارد.
مکمل رژیم غذایی با اولیگو فروکتوز، یک فیبر محلول، به سرکوب گرلین (هورمون گرسنگی) کمک می کند و در عین حال سطح گلوکز را نیز تنظیم می کند، نشان داده شده است که مصرف نبض به طور خاص باعث افزایش سیری 2 تا 4 ساعته می شود و مطالعات نشان می دهد که مصرف لپه یک کیلویی زرد نیز به سیری زودتر کمک می کند.
این به این معنی است که فرد به طور کلی کمتر غذا می خورد و گلوکز خون پس از غذا کمتر است، حتی اگر بقیه آن وعده غذایی دارای گلیسمی بالا باشد.
فیبر به این معنی است که نخود زرد به آرامی هضم می شود و به آنها شاخص گلیسمی پایینی می دهد.
یعنی پاسخ گلوکز کاهش می یابد. یک مطالعه نشان داد که روزانه نصف فنجان پوسته نخود کامل یا لپه ایرانی، مقاومت به انسولین را در گروه مورد مطالعه کاهش می دهد.
فیبر از طریق تأثیری که بر تحرک و حجیم شدن مدفوع دارد، باعث ایجاد عادات شاداب روده می شود (فیبر به حفظ رطوبت در مدفوع کمک می کند). لپه باقالا زرد فیبر از طریق عملکرد خود به عنوان یک پری بیوتیک منجر به تغییرات مثبت در میکروبیوتای روده می شود.
پری بیوتیک ها فیبرهای محلول و نامحلول هستند که باکتری های سالم یا دوستانه ای را که در روده ما زندگی می کنند تغذیه می کنند.
آنها به عنوان نشاسته و الیافی شناخته می شوند که در برابر هضم در روده کوچک مقاومت می کنند و سپس به روده بزرگ می روند.
- منابع:
- تبلیغات: