زغال سنگ یک سنگ رسوبی سیاه یا قهوه ای مایل به سیاه قابل احتراق است که به صورت لایه های سنگی به نام درزهای زغال سنگ تشکیل شده است. زغال سنگ عمدتاً کربن با مقادیر متغیر سایر عناصر، عمدتاً هیدروژن، گوگرد، اکسیژن و نیتروژن است.
زغال سنگ زمانی تشکیل می شود که مواد مرده گیاهی به ذغال سنگ نارس تجزیه می شوند و در اثر گرما و فشار دفن عمیق در طی میلیون ها سال به زغال سنگ تبدیل می شوند. ذخایر عظیم زغال سنگ از تالاب های سابق که جنگل های زغال سنگ نامیده می شوند، سرچشمه می گیرند.
زغال سنگ در درجه اول
این محصول به عنوان سوخت استفاده می شود. در حالی که زغال سنگ ایرانی برای هزاران سال شناخته شده و مورد استفاده قرار گرفته است، استفاده از آن تا انقلاب صنعتی محدود بود. با اختراع ماشین بخار، مصرف زغال سنگ افزایش یافت. در سال 2020 زغال سنگ حدود یک چهارم انرژی اولیه جهان و بیش از یک سوم برق آن را تامین می کرد.
برخی از ساخت آهن و فولاد و سایر فرآیندهای صنعتی زغال سنگ می سوزانند. بسیاری از مناطق خشکی استوایی زمین را در اواخر کربونیفر (پنسیلوانیا) و زمان پرمین پوشش می دادند. با این حال، بسیاری از ذخایر مهم زغال سنگ جوان تر از این هستند و از دوران مزوزوئیک و سنوزوئیک سرچشمه می گیرند.
مصرف کننده ذغال سنگ
بزرگترین مصرف کننده و واردکننده زغال سنگ در سال 2020 چین بود. چین تقریباً نیمی از تولید سالانه زغال سنگ جهان را به خود اختصاص داده است و پس از آن هند با حدود یک دهم تولید زغال سنگ در جهان قرار دارد. اندونزی و استرالیا بیشترین صادرات را دارند و پس از آن روسیه قرار دارد.
استخراج و استفاده از زغال سنگ باعث مرگ و میر و بیماری زودرس می شود. استفاده از زغال سنگ به محیط زیست آسیب می رساند و این بزرگترین منبع انسانی دی اکسید کربن است که به تغییرات آب و هوایی کمک می کند. 14 میلیارد تن دی اکسید کربن از سوزاندن زغال سنگ در سال 2020 منتشر شد که 40 درصد از کل انتشار سوخت های فسیلی و بیش از 25 درصد از کل انتشار گازهای گلخانه ای جهان را تشکیل می دهد.
به عنوان بخشی از انتقال انرژی در سراسر جهان، بسیاری از کشورها استفاده از نیروی زغال سنگ را کاهش داده یا حذف کرده اند. دبیر کل سازمان ملل از دولت ها خواست تا ساخت نیروگاه های زغال سنگ ساختمانی جدید را تا سال 2020 متوقف کنند. استفاده جهانی زغال سنگ در سال 2013 به اوج خود رسید.
برای دستیابی به هدف توافق پاریس مبنی بر حفظ گرمایش جهانی به زیر 2 درجه سانتیگراد (3.6 درجه فارنهایت)، استفاده از زغال سنگ باید از سال 2020 تا 2030 به نصف کاهش یابد، و کاهش تدریجی زغال سنگ در پیمان آب و هوای گلاسکو موافقت شد.
