کیوی در سال 1401 کشت تجاری، انتخابهایی با میوههای بزرگ ازکیوی سبز و طیف فزایندهای از انواع طلا از گونههای مختلف هستند. رقم هایوارد یک توت بیضی شکل با پوست موی قهوه ای مات است.
با این حال، یکی از جذاب ترین ویژگی های آن ظاهر بسیار زیبای گوشت سبز روشن و شفاف است که با چندین ردیف دانه های سیاه کوچک در هم آمیخته شده است.
به عنوان نمونه ای از کیوی با گوشت طلا دارای گوشت زرد روشن است که با پوستی صاف، بدون مو و برنزی رنگ احاطه شده است. گوشت رقم سبز رنگ هایوارد به عنوان ترکیبی تند، شیرین و ترش توصیف می شود.
یک ترکیب طعم منحصر به فرد ارائه می دهد، در حالی که رقم طلا دارای طعم شیرین و گرمسیری است. چندین مکانیسم عمل قابل قبول وجود دارد که احتمالاً با هم عمل می کنند.
از جمله محتوای فیبر و نوع، وجود اکتینیدین طبیعی منحصر به فرد کیوی که پروتئین را تجزیه می کند و هضم معده و روده را تسهیل می کند و سایر مواد شیمیایی گیاهی که ممکن است تحرک را تحریک کنند.
کیوی سرشار از ویتامین C است و دارای مجموعه ای از مواد مغذی دیگر، به ویژه سطوح مرتبط با تغذیه فیبر رژیمی، پتاسیم، ویتامین E و فولات، و همچنین آنزیم ها است که عمل می کنند.
برای ارائه مزایای عملکردی و متابولیکی. سهم کیوی در سلامت دستگاه گوارش با توجه به تعداد فزاینده ای از شواهد از مطالعات مداخله انسانی توجه خاصی را به خود جلب کرده است.
در قرن بیستم، کیوی از یک گونه وحشی که تا حدی توسط انسان مورد استثمار قرار میگرفت به یک محصول تجاری با اهمیت اقتصادی بینالمللی تبدیل شد.
کیوی بومی جنگل های معتدل کوه ها و تپه های جنوب غربی چین است. مبلغان در قرن نوزدهم کمک های زیادی به پیشرفت گیاه شناسی و توزیع گیاهان باغبانی کردند.