در کشورهای در حال توسعه، فقر دسترسی به غذا را به شدت مختل کرده است. علاوه بر این، تامین ناکافی پروتئین حیوانی علت اصلی برخی از بیماری‌های سلامتی در جمعیت است.
دانشمندان به سختی تلاش می‌کنند تا منابع پروتئین گیاهی کم‌هزینه را کشف کنند، به‌عنوان مثال، برای ادغام در فرمول‌های غذایی برای کیفیت غذایی بهتر است.
در گذشته، برای استخراج و استفاده از ایزوله‌های پروتئینی، روی دانه‌های روغنی از جمله پنبه، کلزا، سویا، آفتابگردان و بادام‌زمینی تأکید می‌شد.
اخیراً، محققان ارده فله بدون چربی را برای ترکیب آن در محصولات غذایی برای تقویت محتوای پروتئین و کاهش اختلالات سلامت مرتبط بررسی کرده‌اند.
ارده از تیره از خانواده است. محصول کنجد اولین بار در بین دانه های روغنی کشت شده و برای تولید ارده مورد استفاده قرار گرفت.
طی 3 دهه گذشته، رشد و تولید ارده در سراسر جهان از 6.3 میلیون هکتار و 2.8 میلیون تن به ترتیب از سال 2002 تا 2016 افزایش یافته است.
این بیشتر در آسیا و آفریقا کشت می شود و کشورهای برتر کشت کنجد به ترتیب نزولی تانزانیا، هند و سودان هستند که میلیون تن تولید می کنند.
با توجه به افزایش سطح تولید ارده در چند سال اخیر، اهمیت آن برای مصرف کنندگان و کاربرد آن در بسیاری از محصولات با ارزش، سالم و مغذی افزایش یافته است.
از نظر تغذیه ای، به دلیل مقادیر قابل توجهی از اسیدهای آمینه ضروری و غیر ضروری در مقایسه با سایر پروتئین های دانه، منبع پروتئینی مهمی در نظر گرفته می شود.
علاوه بر این، دارای مقدار زیادی مواد مغذی ضروری برای حفظ سلامتی مطلوب است. ارده کنجد حاوی پروتئین بیشتری در مقایسه با گوشت و غلات هستند.
ارده کنجد خامه ای، قهوه ای روشن، پودر خوراکی با حداکثر پروتئین و محتویات روغن است. علاوه بر این، کنجد در مقایسه با مقدار معادل شیر، سه برابر کلسیم بیشتری دارد.
